Once open a time, hakak ada bela anjing... anjing tu memang anjing belaan jiwa, tak pernah pijak tanah... kiranya best friend akak lah... bila dah berhijrah, anjing macam haiwan yang paling akak seram... mungkin sebab seiring dengan penghijrahan tu, ada satu peristiwa yang bikin hakak tak berapa syok dah nak bela anjing ke, nak jaga kebajikan anjing ke... even anjing kesayangan si mummy dirumah, tidak ada tempat sudah dalam hati... kisahnya, baru balik dari kelas mengaji... tahu lah kelantan memang bersih dari binatang ni. Tapi ada certain Kawasan perumahan ada anjing yang memang sado, dan garang... selalunya anjing tu kena rantai... tapi, entah malam tu malang sungguh nasib. First time kena kejar anjing! Purfhh! Hakak lari macam kena kejar anjing lah... sampai terlepas simpang masuk rumah! Dasyat kan? How i survive...? Bila anjing tu tengok hakak dah tergolek ala ala filem hindustan di lereng jalan, sampai tersadai di longkang... kalau anjing tu pandai menganjing, tak tahu lah mana nak letak muka...lepas tu, natang tu blah macam tak bersalah. Sakit hati hakak. Panjang pula storynya.. just nak cakap, hakak tak suka dah binatang yang namanya hanjing... tapi saja juga lah nak cakap anjing memang tahu hormat manusia tapi manusia perangai macam anjing, mana pandai hormat manusia lain. Sama halnya dengan mereka yang susah nak respect orang lain.. tahap menganjing level berapa itu?
No comments:
Post a Comment